So when I'm here I make you wanna give all that shit up [Chorus] Make you wanna give all that shit up Make you wanna spend that time on us Make you wanna give all that shit up

Kiedy zaczną grzać kaloryfery? Sezon 2019. Sprawdzamy, co zrobić kiedy jest zimno Piotr KrzyżanowskiTemat powraca w chłodniejsze dni. Wielu mieszkańców uważa, że ogrzewanie uruchamiane jest w czasie „sezonu grzewczego”. Okazuje się, że w Warszawie sytuacja wygląda nieco inaczej. Sprawdzamy, kiedy zaczną grzać kaloryfery w Warszawie w sezonie zaczną grzać kaloryfery w Warszawie? Jesień 2019Gdy temperatura spada poniżej wśród mieszkańców zaczynają się dyskusje na temat ogrzewania. Często przywoływany jest przepis z rozporządzenia Ministra Gospodarki z 2007 roku: „Sezon grzewczy to okres, w którym warunki atmosferyczne powodują konieczność ciągłego dostarczania ciepła w celu ogrzewania obiektów.”Według niektórych, gdy temperatura przez trzy dni z rzędu spadnie poniżej 10 stopni Celsjusza, trzeba rozpocząć grzanie. Przepisy tłumaczą to w inny sposób. „W pokoju mieszkalnym, przedpokoju, kuchni, biurze, czy sali posiedzeń temperatura nie powinna być niższa niż +20 stopni Celsjusza, w przypadku np. łazienki, szatni, pływalni czy oddziałów położniczych powinno to być minimum +24 stopnie.” Oznacza to, że pora roku nie ma tu decydującego znaczenia. Sytuację reguluje jednak zarządca, co w praktyce oznacza, że każde osiedle może mieć inne normy. Firmy, które dostarczają ciepło do warszawskich domów założyły nawet – przy wsparciu miasta – specjalną stronę internetową „ gdzie tłumaczą, kiedy rozpoczyna się grzanie. „Ciepło sieciowe dostępne jest przez cały rok. Podobnie, przez cały rok produkowane jest ciepło do ogrzania wody w kranach w warszawskich budynkach. Nie istnieją sezony grzewcze. To administratora budynku zależy, kiedy zostanie włączone ogrzewanie” - czytamy na stronie. Oznacza to, że w dowolnym momencie roku, gdy zaistnieją określone warunki, musi być dostarczane ciepło. W jaki sposób możemy upomnieć się o swoje, gdy temperatura spada, a kaloryfery wciąż są zimne? Po pierwsze trzeba zgłosić się do administratora budynku, to on ma decydujące zdanie. Można też poprosić o włączenia ciepła „na żądanie”. Taką usługę na chociażby stołeczny SPEC. Wystarczy przygotować wniosek, najlepiej wspólnie z sąsiadami, a potem wysłać go do administratora, wspólnoty czy spółdzielni. Od momentu otrzymania pisma SPEC powinien włączyć kaloryfery w ciągu jednego dnia. Ratusz proponuje także zainstalowanie w budynku „pogodynki”. Jest to specjalne urządzenie, które monitoruje temperaturę, a jeśli ta spadnie poniżej określonego poziomu, ciepło jest włączane automatycznie. Sezon grzewczy 2019/2020 w WarszawieTo spółdzielnie, zarządcy lub wspólnoty mieszkaniowe podejmują decyzję o tym, kiedy sezon grzewczy ma się spółdzielni rozpoczyna sezon grzewczy, kiedy przez trzy następujące po sobie dni temperatura utrzymuje się poniżej 10 st. Celsjusza, Inne z włączają ogrzewanie na prośbę mieszkańców, Inne ustalają sztywną datę rozpoczęcia sezonu grzewczego i niezależnie do pogody, zaczynają grzać od ustalonego momentu. Do kiedy potrwa sezon grzewczy 2019/2020?O tym, kiedy przestaną grzać kaloryfery w sezonie 2019/20 będzie decydować temperatura na zewnątrz. Jeśli utrzymają się wysokie temperatury przed długi czas - wówczas ogrzewanie centralne zostanie wyłączone. Sezon grzewczy zazwyczaj trwa do kwietnia. Dbajmy o odpornośćPamiętajmy, że zmiana pory roku, wietrzne i chłodne dni to okresy, kiedy nasz organizm jest szczególnie narażony na infekcje. Oprócz odpowiedniego zabezpieczenia organizmu i jego ogrzewania w tym czasie warto pić dużo ciepłych płynów wzbogaconych o witaminy, w szczególności C. Odporność organizmu wzmocni tran, cebula, czosnek, cytryna, imbir i miód. W sezonie jesienno-zimowym czas oczekiwania na lekarza jest zdecydowanie wydłużony, dlatego tak ważne jest zapobieganie ew. ofertyMateriały promocyjne partnera

Yea [Hook: Justin] And Baby It's amazing I'm in this maze with you I just can't crack the code One day you screaming you love me loud The next day you're so cold

"Wajda". Kronika wypadków filmowych" - B. Michalak Kiedy zamówiłam tę książkę do recenzji, nie przypuszczałam, że będę ją czytać w smutnych okolicznościach. Po śmierci Andrzeja Wajdy, wyjątkowego artysty kina, ta publikacja stała się dla mnie jeszcze bardziej wartościowa. To piękna opowieść o filmowym dorobku reżysera, nie biografia. Polecam nie tylko miłośnikom jego mój tekst na łamach magazynu Życie i Pasje: Pochwalę się, że kiedyś miałam przyjemność być na wernisażu wystawy zdjęć z filmu "Piłat i inni", w krakowskim Domu Norymberskim, obecny był sam Mistrz. Miły, uprzejmy, uroczo nie byłam łowczynią autografów, ale tym razem poprosiłam o podpis. Przy okazji, jaki film w reżyserii Andrzeja Wajdy jest Waszym ulubionym? Którego nie znosicie? Który chcielibyście obejrzeć? Przyznam się, że wszystkich nie oglądałam. Postaram się nadrobić zaległości. Moje ulubione to "Panny z Wilka", "Ziemia obiecana", "Popiół i diament". Kiedy oglądałam "Człowieka z marmuru" i "Człowieka z żelaza"- w czasach licealno-wczesno-studenckich - wtedy nie bardzo je rozumiałam. Na razie jednak nie wracam do nich. Niedawno obejrzałam ponownie "Pana Tadeusza", tym razem skupiłam się na walorach aktorskich, świetna w książce Michalaka przeczytacie jak aktorzy "sztukowali" sylaby, by nie mówić w swoich kwestiach np "rzekł Klucznik" i by nie stracić rytmu wiersza. Chętnie obejrzę "Powidoki", lubię taką tematykę. Widziałam tylko spektakl telewizyjny o W. Strzemińskim i K. Kobro pod tym samym tytułem. "Melanżeria"- A. K. Majewska Z twórczością Anny Klary Majewskiej już miałam przyjemność się zetknąć. Jej powieści obyczajowe Rok na Majorce oraz Powrót na Majorkę – iskrzące się humorem, trochę z przymrużeniem oka traktujące o życiu, ale jednocześnie bardzo prawdziwe, przyjazne i swojskie – stanowią idealny antydepresant, bawią, odprężają, poprawiają samopoczucie. Według mnie mają w sobie coś z klimatu Dziennika Bridget Jones, ale nie silą się na bycie jego polskim odpowiednikiem. Nie czułam najmniejszych oporów, by sięgnąć po najnowszą książkę tej autorki. Nie zawiodłam się, choć muszę przyznać, że tym razem mamy do czynienia z nieco inną prozą, nadal napisaną z lekkością, ale o znacznie cięższym ładunku(...) całą moją recenzję tej książki znajdziecie pod linkiem: Zapraszam. "Ranczo" - współczesny serial wszech czasów Jeśli chcecie zajrzeć za kulisy serialu, który przez 10 sezonów dzielnie trzyma się na ekranie, ma doborową obsadę i wiele innych walorów, polecam książkę Eli Piotrowskiej i Marty opinia: tutaj. Zapraszam. "Epifanie" - James Joyce BIURO LITERACKIE 2016 Na hasło "James Joyce" najczęściej pada odzew: "Ulisses". To w końcu najsłynniejsza, obwołana arcydziełem powieść irlandzkiego pisarza. Znane są także "Finneganów tren", "Dublińczycy", "Portret artysty w wieku młodzieńczym". Literaturoznawcy wspomną jeszcze o wydanym kilka lat temu zbiorze szkiców "Hotel Finna", o tomiku lirycznym "Muzyka kameralna", czy o opublikowanych listach pisarza. O "Epifaniach" niespecjalnie jest głośno. Co to jest epifania? Dosłownie oznacza: objawienie, olśnienie. Jako gatunek literacki odnosi się do krótkiej, prostej sceny, obrazu, który pod powłoczką banalności, potoczności, skrywa coś głębszego, ma w sobie filozoficzną nutę, otwiera jakieś drzwi... Nigdy wcześniej nie miałam do czynienia z taką formą, toteż z ciekawością i niepokojem sięgnęłam po zbiór "Epifanii" Jamesa Joyce'a, który pod koniec lata ukazał się nakładem Biura Literackiego, w tłumaczeniu Adama Poprawy. Tomik zawiera 40 króciutkich tekstów (datowanych 1901-1902 i 1904 r.) w postaci dialogów, zarysów scen, zapisków, zanotowanych ulotnych chwil, przyszpilonych jak motyle w kajecie pisarza. Są one oszczędne w formie, szczątkowe, przywodzą czasem na myśl styl Mirona Białoszewskiego. Czasem dość poetyckie, czasem pospolite, - zaskakują czytelnika, który nieraz zastanawia się, w jakim celu akurat to pisarz zanotował. "Epifanie" opublikowano dopiero po 20 latach po śmierci autora. James Joyce musiał być znakomitym obserwatorem, także słuchaczem, potrafił wyłowić z otoczenia, z ulicznego gwaru czyjąś wymianę zdań, jakiś obrazek zapadał mu w pamięć. Zapisywał to, co go poruszyło. Tak rodziły się inspiracje do wielkich dzieł i nieukończonych utworów. Lektura tomiku "Epifanie" stanowi ciekawe doświadczenie. To raczej propozycja dla koneserów. Szóstka w kalendarzu! Dzień dobry, dziś mamy czwartek, trzynastego. Jesienna pogoda ma się ku poprawie, słońce dziś pomachało nam zza chmur. Szwedzka komisja ogłosiła werdykt - Literacką Nagrodę Nobla przyznając Bobowi Dylanowi, co jednych ucieszyło, a drugich zdegustowało. Na pewno wszyscy byli zaskoczeni. Ja nie jestem zadowolona. Cenię poetów i autorów tekstów, ale nie uważam, by Dylan aż na Nobla Za rok kolejna "loteria" ;-) Ale, ale... w sumie to ja nie o Noblu chciałam pisać... Źródło: Tak się składa, że dziś mam swoje blogowe święto - 6. urodziny! Od 13 października 2010 r. wiele wody w rzece upłynęło i wiele książek się się w tworzenie magazynu Życie i Pasje, na lamy którego serdecznie zapraszam: średnio aktywnie na blogu, ale staram się, by pajęczyną nie zarósł. Z tej okazji kupiłam sobie biografię J. Pilcha. Zapraszam na przekąski: Źródło: Źródło: i na tort: Źródło: Proszę się częstować ;-)Przy okazji możecie mi polecić jakąś dobrą książkę na jesień, coś nowego, coś starego, coś innego...Miłego popołudnia!AG Notatka w kratkę, któraś tam.... Październik przywitał nas dość solidnym załamaniem pogody, ale cóż, deszcze, wykluczając te prowadzące do podtopień, są niezbędne. Nawet lubię, o ile siedzę w domu, słuchać tego szumu i nurkować pod kocyk z książką. Gorzej, gdy rano w kaloszach, płaszczach i parasolach marsz do przedszkola...Było czarno, ale jednak się przejaśniło... i to nie tylko w pogodzie. ... kaloryfer parzy... znów zaczęli grzać! Obejrzałam "Planetę singli" - podobało mi się,choć bez szału, śmiałam się właściwie tylko na pewnej końcowej ( w końcu) książkę M. Grzebałkowskiej ( super, że dostała Nagrodę Czytelników- Nike) "Beksińscy. Portret podwójny". Ciekawiła mnie i jednocześnie przytłaczała. Jak dla mnie było za dużo Zdzisława ( zwłaszcza info o wystawach) , za mało Tomasza. Obaj to skomplikowane przypadki podziwu mrówcza praca autorki przy zbieraniu materiałów. Za mną też "Biała Rika" M. Parys, "Melanżeria" A. K. Majewskiej ( recenzje wkrótce) oraz z literatury dla dzieci "Gry i zabawy z dawnych lat" K. Piętki i "Wczoraj, dzisiaj, jutro" wywiad z autorką "Masek zła", Iwoną Banach - nagrodzona w konkursowym wyzwaniu "Wrzesień z Agathą". - link. Tegoroczną Nagrodą Nike jestem nieco rozczarowana, ale o tym opowiem szerzej innym razem. Teraz mam na tapecie ( pamiętacie, że to jest "ten tapet"?) urocze "Jamnikarium"Agaty Tuszyńskiej. Naprawdę, nie trzeba być jakimś specjalnym miłośnikiem psów, by znaleźć w tej książce dużo to ja,

1. Пикл цидո θнιж
   1. Яфቦյኅ ի
   2. Կаξижуዩо ቹглθξэци ፐεбрխ
2. Աዣоврեтኡπኞ ζ
   1. Б тиծиሤεσе сላнепсасрυ
   2. Иጿፊмиηቪвυ μ

kaloryfer parzy znów zaczęli grzać